خدایا چه دارد آنکه تو را ندارد و چه ندارد آنکه تو را دارد

و از من بگیر هر آنچه را که تو را از من می گیرد





ای هم دم دل های غم زده، ای هم نشین تنهایان

ای فریادرس درماندگان و ای گشاینده اندوه دردمندان

ای همه آرزوی مشتاقان

و ای بخشنده ترین بخشایندگان، ای شنواترین، بیناترین و تواناترین

به لطف و مهربانی ات بر گناهانم نسیم عفو و بخشش روان کن

بر گناهانی که نعمتت را دگرگون سازد و پشیمانی آورد.

گناهانی که پرده عصمت را می درد

و ندای دعایم را باز می گرداند.

گناهانی که مرگ را نزدیک می کند و جز تو کسی آن را نمی بخشاید.

ای مهربانْ خدای من، گره از کارم بردار

گناهانم را ببخش و از شمیم امیدواری به خودت، دلم را طراوت بخش

خدایا ، منم بنده تو. کوچکی و خُردی ام بر تو پیداست

و پریشانی و ناتوانی ام نیز

رحیما ، تو را می خواهم و رسیدن به تو را

از تو بر وجود تو دلیل می طلبم و به نور تو به سویت هدایت می شوم.

به لطفت ای لطیف، در مقام بندگیِ راستین و خالص درگاهت پایدارم دار

از گنجینه علمت بر من ببخش و مرا در حصار امن خود نگاهدار باش.

به تدبیر و علم بی پایانت، از تدبیر ناقصم بی نیازم گردان

و به اراده خود ، امر دنیا و آخرتم را به نظم آور . . .

سلام

ســــــلام